نوحههایی که خوانده میشود حتماًباید به سبک مخصوص نوشته شوند.کوچکترین مکث یا سکتهای از نظرآوایی که در نوحهخوان یا در بلندگوایجاد شود ریتم سینهزنی رابرهم میزند.
در هنگام شروع مراسم، عزاداران با گرفتن شال كمر فرد بغلدستي خود با دست چپ،حلقهاي تشكيل ميدهندو با دست راست بر سينه ميزنند. طرز پا برداشتن سینهزن نیز شیوهی خاص خود را دارد که بدون تمرین و ممارست قبلی وي مقدور نیست. نحوهی عمل چنین است که: پای راست جلو و پای چپ درست پشت پای راست قرار دارد؛ برای حرکت، پای راست را از زمین بلند میکنند و با ضربهی ملایمی فرود میآورند. در این حالت هر دو پا به سمت جلو با آهنگ نوحهخوان پیش میروند .روی این اسلوب، حرکت دسته با تأنی صورت ميگيرد. سینهزنی با دست راست صورت میگیردو دست چپ نیز کمربند یا دستمال بزرگی که به آن شال میگویند را میگیرند و بهصورت زنجیروار تا آخرین نفرات ادامه پیدا میکنند.نحوه زدن بر سینه طوری است که معمولاً افراد غیر بومی، که سابقهی انجام این نوع سینهزنی نداشتهاند سریعاً شناسایی میشوند!
بعضی از بچهها سینهزنی همراه با جمع نمیتوانند انجام دهند؛ در اصطلاح عامیانه آن به طرف مقابل میگویند سینه را«مشکن» یا سنگین سینه بزنید. به همین منظور غیر از بومیهای لارستان، کسان دیگر نمیتوانند در این مراسم سینهزنی شرکت کنند. هردو دستهی بزرگ شبها و عصر تاسوعا و صبح وظهر عاشورابه عزاداری و سینهزنی میپردازند. سینهزنی سنتی لارستان به صورت مستطیل شکل است که نحوهی قرار گفتن افراد با نظم خاصی همراه است. عرض مستطیل را که به طرف جلو حرکت میکنند،«سردسته» (سَردَسَّگَه) مینامند. معمولاً افراد ریشسفید و تنومند، وارد به نحوهی سینه زدن و باتجربه و بزرگ محله قرار میگیرند که باید تمام مسیر را به حالت عقب رفتن حرکت کنند. در دستهی سینهزن، پس از افراد سردسته، به ترتیب افراد میانسال، جوانان وخردسالان نیز در آخر سینه میزنند.
با«یاحسین یاحسین» ابتدا بیرقهارا آماده میکنند. بیرق بردارها بیرق خودرا باز میکنند. در گذشته چراغهای پمپی را روشن میکردند؛ در حال حاضر موتور برق را روشن میکنند تا مهتابیها و بلندگوها به کار بیافتند. سردستهها شالهای خود را دور کمر میبندند وآماده سینهزنی میشوند.
شروع هرسینهزنی با نام ویاد امام حسین (ع) است، حتی اگر سینهزنی ویا عزاداری مربوط به امام حسین (ع) نباشد. برای مثال سینهزنی برای رحلت حضرت محمد (ص)، شهادت حضرت علی (ع)، شهادت امام حسن (ع)، شهادت امام رضا (ع) و یا شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) نام. یاد امام حسین (ع) وجود دارد و این درنوع خودجالب و بینظیر است.
این شعار ونوحه در ابتدا از طرف یک نفر با صدای بلند خوانده میشد وسینهزنان جواب میدادند:
یا مظلوم؛ یا حسین- حسینم ای وای حسین/ درکربلا شیون حسین//. در شب عاشورا این نوحه را برای شروع سینهزنی میخواندند: شب عاشوراست امشب/خون جگر زهراست امشب یا در به در لیلاست امشب/.در روز عاشورا نیز ابتدا این نوحهها را میخوانند: روز عاشوراست امروز/ کربلا غوغاست امروز// روز عاشوراست امروز/ محشرکبراست امروز/ حسین چه شد؟ شهید شد/ سر حسین مظلوم/ از تن جداست امروز// آقای روز محشر/ روز عزاست امروز// عزا عزاست امروز/ چه پر بلاست امروز// دست رشید عباس/ ازتن جداست امروز//.
«اقتباس از کتاب آیین عزاداری سنتی لارستان»