زبان لارستانی.نه زبان اچمی

بیست و یکم فوریه برابر با دوم اسفند - امروز - را روز جهانی زبان مادری نامیده اند . نظر به حسّاسیت و غیرتی که هم وطنان جنوبی ما - به ویژه - نسبت به این امر دارند ، خواستم برادرانه نکاتی را یادآور شوم : - زبان ها ، گویش ها و حتی لهجه های محلّی حرمت فوق العاده دارند و حفظ و رواجشان از جمله وظایف واجب فرهنگی ماست بی آنکه بخواهیم خدای نخواسته به آفات قوم گرایی متّهم گردیم یا آنها را در برابر زبان رسمی ، دینی و حتی بین المللی قرار دهیم که لازمه هستی باشکوه همۂ اینها بودن در کنار هم و حمایت از یکدیگر است . - نکتۂ دومی که شاهدش بوده ام و آزار دهنده است ، عدم توجّه به بار معنایی منفی واژۂ "اَچُمی" و تلاش در به کارگیری آن است ! بارها عرض کرده ام چنین اصطلاح نارس و ناصوابی بی آنکه گوینده اش توجّه داشته باشد نه تنها سزاوار ترکیب با زبان نیست که حرمت گویش ما را تا حدّ لهجه پایین می کشد . و ترکیب ناپسندی می سازد شبیه "زبان زرگری"! لذا ، همچنانکه از کاربرد کلمۂ "عجم" برای زبان شیرین فارسی تنفّر دارم از به کارگیری زبان اچمی نیز برای گویش های لارستانی بیزارم ! مطمئناً اغراض سیاسی برای نادیده گرفتن اصطلاح بجای لارستانی ، مؤثر بوده و نارضایتی مردم اقلیم لارستان از مسؤولان چند دهۂ اخیر شهر لار ، بی تأثیر نبوده و نیست ولی همه می دانند من شعارم این بوده و هست که "همه خاک ایران سرای من است" ! به عزیزان ساکن جهرم ، اوز ، گراش ، لامرد ، خنج ، بستک ، بندرلنگه و گاوبندی (پارسیان) همانقدر احترام می گذارم که به دوستان خور و بائن و لطیفی و براک و شهر جدید و قدیم لار با زادگاه خودم دهکویه . پس ، نکند تعصّبات محلّی وحدت تاریخی و فرهنگی ما را خدشه دار سازد! تذکّری که به یاران ترک و تاجیک و افغان و هند و پاکستانی خویش نیز داده ام ؛ قضیّۂ استقلال سیاسی آنها جداست مسألۂ اتحاد زبانی و فرهنگی ایشان با ما جدا ! زبان فارسی و آثار سعدی و مولانا و ... خاصّ "ایران" عزیز امروز ما نیست ! همۂ آن نازنینان از زبان و فرهنگ فارسی بهره دارند چنانکه ما امیر خسرو و بیدل دهلوی و اقبال لاهوری و استاد خلیل الله خلیلی افغانی را از خود و میراث دار زبان فارسی می دانیم . باری ، نیت من حفظ یکپارچگی فرهنگی بود که عرض کردم . دوستان خود دانند باز می خواهند زبان افغانی ، دری ، گویش اچمی و ... به کار برند یا از زبان والا و فرهنگ بالای "فارسی" و گویش های لارستانی استفاده کنند .☘ دوستدار و برادر کوچک شما : اسدالله نوروزی

بلبل مشاتو

بلبل موشاتو یک شیرینی محلی لاری بود کاربرد بلبل موشاتو عیدانه علاوه بر اینکه شیرینی روز مره مردم بود در زمان گذشته موقعی که دوجوان عقد می کردند سال اول عقد، در ایام عید نوروز از طرف خانه ی داماد تعدادی زیادی بلبل موشاتو در داخل مجمعه فراشی می کردند و به خانه ی عروس می بردند. وبعد از ازدواج برعکس از خانه ی عروس این شیرینی به خانه ی داماد می بردند. *بلبل مشاتو* دکونه کل العباس بلبلو شو اه مرغ وخروسو کفترو شو اه وقتی برو دا کوچی تل ابو بلبل موشاتو ارزو ودبو بچی ی محله وخیلی بیبی بلبل مشاتو از خم بخلی

نهضت زنده کردن دوباره برکه ها در لارستان